W poniższym artykule poruszono zagadnienie diagnostyki różnicowej pomiędzy zaburzeniami behawioralnymi a objawami neurologicznymi u psów. Autorka zwraca uwagę na konieczność całościowej oceny pacjenta, z uwzględnieniem interakcji między stanem somatycznym a psychicznym. Czytelnik dowie się, jak istotne jest wczesne rozpoznanie podłoża prezentowanych objawów oraz jakie znaczenie ma prawidłowo przeprowadzony wywiad, badanie kliniczne i plan diagnostyczny. Podkreślono rosnącą częstość zgłaszanych przypadków zaburzeń zachowania i potrzebę ich wnikliwej analizy pod kątem możliwego tła medycznego. Artykuł ma na celu zwiększenie świadomości w zakresie diagnostyki i leczenia przypadków granicznych, wymagających współpracy między lekarzem weterynarii a behawiorystą.