Zwężenie zastawki trójdzielnej jest jedną z form dysplazji pojawiającą się w różnym stopniu nasilenia (najczęściej łącznie z niedomykalnością zastawki) zarówno u psów, jak i u kotów. Cechami charakterystycznymi definiującymi zwężenie zastawki trójdzielnej są: obecność rozkurczowego wybrzuszenia (doming) płatków zastawki, zmniejszona ruchomość płatków, zmniejszona średnica ujścia zastawki. Mimo że zmiany morfologiczne aparatu trójdzielnego są typowe w przebiegu TVD i są znakiem rozpoznawczym tej choroby, nie są one zawsze bardzo silnie wyrażone i nie zawsze można mieć bezsprzeczną pewność diagnostyczną, bazując na badaniu echokardiograficznym [10]. Przypadki takie zdarzają się przede wszystkim u pacjentów, u których nie postawiono diagnozy we wczesnym etapie życia, a którzy pojawiają się na badaniu dopiero w starszym wieku z zaawansowanymi zmianami i niejednokrotnie z klinicznymi objawami prawostronnej niewydolności mięśnia sercowego i towarzyszącymi zaburzeniami w rytmie. W takich przypadkach obraz choroby może przypominać arytmogenną kardiomiopatię prawokomorową (arrhythmogenic right ventricular cardiomyopathy – ARVC) [1, 8]. Preekscytacja jest często obserwowana u ludzi z anomalią Ebsteina. U zwierzat, podobnie jak u ludzi, obecność dodatkowej drogi przewodzenia może nigdy nie prowadzić do rozwoju tachykardii nadkomorowej lub arytmia ta pojawiać się może dopiero w późniejszym okresie życia. Opisany przypadek jest przykładem pacjenta z dysplazją zastawki trójdzielnej i prawostronną niewydolnością serca będącą najprawdopodobniej konsekwencją tachykardii nadkomorowej.
Kategoria: Artykuł
Rozmowa pomiędzy dr. n. wet. Jackiem Mederskim z Kliniki weterynaryjnej Verum w Grudziądzu a zaprzyjaźnionym lekarzem weterynarii
Artykuł przedstawia przypadek kota ze zwichnięciem głowy kości udowej. Opisane zostało postępowanie diagnostyczne, obejmujące badania ortopedyczne i radiologiczne. Następnie przedstawiono przebieg resekcji głowy i szyjki kości udowej oraz zalecenia pooperacyjne. Poszczególne etapy diagnostyki i leczenia operacyjnego zilustrowano zdjęciami.
Opisywany przypadek dotyczy 2 letniego psa, samca, rasy owczarek niemiecki. Pacjent trafił z problemem otwierania jamy ustnej i pobierania pokarmu z którym borykał się od wieku szczenięcego. Badania diagnostyczne obejmowały zdjęcia rentgenowskie oraz tomografię komputerową, uwidaczniając staw rzekomy pomiędzy gałęzią żuchwy a łukiem jarzmowym. Na podstawie badań obrazowych wykonano personalizowany tytanowy implant oraz wykonano wydruk 3D czaszki, wykorzystany do dokładnego zaplanowania zabiegu operacyjnego.
Epidemia otyłości wśród psów, której ostatnio jesteśmy świadkami, może prowadzić do wielu schorzeń. Jednym z jej efektów są choroby kończyn, w tym kulawizna kończyny miedniczej wywoływana przez zerwanie więzadła krzyżowego doczaszkowego. Lekarze często, zanim podejmą się operacji, próbują leczenia środkami przeciwzapalnymi, co zwykle nie przynosi spodziewanych efektów oraz niepotrzebnie obciąża zdrowe kończyny. W artykule przedstawiono opis autorskiej metody skutecznego leczenia tego bolesnego schorzenia.
Artykuł przedstawia różne metody usunięcia worka osierdziowego. Prezentuje zarówno metody klasyczne, jak i małoinwazyjne, pokazując zalety i wady każdej z nich. Dzięki przedstawionemu opisowi przypadku pozwala zrozumieć, czym należy się kierować przy wyborze odpowiedniej metody operacji.