Nadzór nad sprzedażą detaliczną leków weterynaryjnych, ramy prawne dla sprzedaży leków przez internet, wystawianie recept weterynaryjnych nie przez weterynarzy, gromadzenie danych na temat sprzedawanych i stosowanych leków przeciwdrobnoustrojowych oraz tradycyjnych produktów ziołowych to tylko niektóre kwestie zawarte w nowym rozporządzeniu unijnym dotyczącym leczniczych produktów weterynaryjnych. Na dostosowanie prawa do zapisów rozporządzenia Polska ma trzy lata – nowe regulacje mają obowiązywać od 2022 roku.
Kategoria: Artykuł
Nawracające zapalenie pęcherza moczowego jest często występującym problemem u kotów. Pomimo stosowania diety, antybiotykoterapii i kontrolowania stanu zdrowia pacjentów zdarza się, że problem pojawia się powtórnie. Doniesienia naukowe wykazały, że przyczyną nawrotów choroby może być stres.
Określenie „rozpoznanie cioci Minnie” pochodzi ze Stanów Zjednoczonych i jest żartobliwym określeniem rozpoznania patognomonicznego, stosowanym głównie przez radiologów. Zwrot ten stał się popularny w latach 90. XX w. za sprawą strony internetowej o takim tytule. Obecnie to określenie stosuje się również w metodologii nauczania klinicznego. W artykule przedstawiono przypadki rozpoznań „cioci Minnie” z własnego archiwum ultrasonografii jamy brzusznej małych zwierząt.
Pacjent: Pies, owczarek kaukaski, niekastrowana samica, 5 miesięcy.
Wywiad: Pacjent doznał urazu łapy.
Badanie kliniczne: Stwierdzono świeżą ranę pourazową przestrzeni międzypalcowej między IV a V palcem lewej kończyny piersiowej oraz uraz V palca z ubytkiem fragmentu opuszki. Poza tym stan ogólny pacjenta prawidłowy.
Pijawka lekarska do życia potrzebuje krwi ssaków. Ma trzy szczęki i ok. 300 ostrych zębów, którymi przecina skórę. Po posiłku zwiększa swoją objętość nawet pięciokrotnie. W naturalnym środowisku jest pod ochroną, ale w lecznicach wykorzystuje się pijawki z hodowli, w których rozmnażają się w sterylnych warunkach. Korzyści ze stosowania pijawek obserwowane są w terapii psów, kotów i koni.
W pierwszej części artykułu opublikowanego w poprzednim numerze omówiono podstawy biologii radioterapii, planowania leczenia i dostarczania dawki. Celem drugiej części artykułu jest uzyskanie wglądu w aplikację kliniczną radioterapii w medycynie weterynaryjnej, ze szczególnym naciskiem na najczęściej występujące i leczone nowotwory małych zwierząt.
Choroba Addisona (lub cisawica) to pierwotna postać niedoczynności kory nadnerczy (hipo- adrenokortycyzm). Jest schorzeniem coraz częściej opisywanym u psów. Najczęstsza postać tej endokrynopatii rozwija się, gdy uszkodzeniu ulegnie ponad 90% warstwy korowej obu nadnerczy. Zwykle dewastacji ulega cała kora, czego konsekwencją jest niedobór glikokortykoidów i mineralokortykoidów. U ok. 10% pacjentów nie stwierdza się niedoboru mineralokortykoidów i w takiej sytuacji ma się do czynienia z atypową postacią choroby Addisona. Choroba postępuje stopniowo na skutek niszczenia kory nadnerczy przez proces autoimmunologiczny. W artykule opisano: jak dokonać rozpoznania tej choroby, wyszczególniono jej objawy kliniczne oraz wskazano, jak przeprowadzić leczenie.
Choroby przyzębia są częstym schorzeniem u psów. Nieleczone, prowadzą do postępującej utraty tkanek wspierających zęby, w większości przypadków przyczyniając się do przedwczesnej utraty uzębienia. Pacjenci ze zdiagnozowanym umiarkowanym lub ciężkim zapaleniem przyzębia bardzo często wykazują ruchomość zębów. Wskaźnik ten jest ważnym objawem diagnostycznym i prognostycznym. W przypadku kiedy właściciel zobowiązuje się do domowej, regularnej higieny jamy ustnej zwierzęcia oraz akceptuje względy ekonomiczne leczenia, lekarz weterynarii może podjąć kroki, których celem jest stabilizacja oraz zachowanie rozchwianych zębów. W artykule przedstawiono opisy dwóch przypadków stabilizacji rozchwianych zębów siecznych.
W artykule przedstawiono zabieg przepukliny kroczowej przyodbytowej polegający na wszyciu siatki polipropylenowej uformowanej w stożek. Zabieg z użyciem siatki pozwala na beznapięciowe połączenie struktur przepony miednicy i jednoczesne bardziej równomierne rozłożenie sił działających na wrota przepukliny, poprzez ich rozproszenie na dużo większej powierzchni stożka. Umiejscowienie siatki w formie klina umożliwia specyficzna budowa wnętrza jamy miednicy. Natomiast w przypadkach klasycznej operacji zawartość przepukliny działała jak taran na niewielką powierzchnię zrekonstruowanej przepony miednicy.
W weterynarii małych zwierząt przeszczepienia komórkowe są obecnie najczęściej wykonywane u psów w przypadkach zapalenia kostno-stawowego. Artykuł podsumowuje aktualną wiedzę na temat skuteczności transplantacji komórkowych w tej jednostce chorobowej. Opublikowane dane wskazują, że procedura nie jest szkodliwa. W odniesieniu do skuteczności dotychczasowe wyniki są obiecujące, choć niespójne. Niestety, danych jest wciąż zbyt mało, aby móc dokonać wiarygodnej oceny. Ze względu na duże oczekiwania związane z opisywaną metodą leczenia konieczne jest prowadzenie prospektywnych badań klinicznych z uwzględnieniem grup kontrol- nych i zaślepianiem przyporządkowania do grup.
Wiele gabinetów weterynaryjnych wykorzystuje w przekazach marketingowych i reklamowych hasło: „Gabinet przyjazny zwierzętom”. Jednak oprócz bardzo ogólnych stwierdzeń typu: „U nas zwierzęta i właściciele dobrze się czują” czy „Dbamy o zdrowie twojego pupila” nie podają precyzyjniejszych informacji o tym, jak gabinet realizuje ten postulat. Można zapytać więc, co ten slogan tak naprawdę oznacza?
Zastosowanie farmakoterapii jest niezbędne w terapii niektórych zaburzeń behawioralnych. Pomimo tego, że leki są przepisywane zazwyczaj w przypadkach problemów mocno nasilonych i długo utrzymujących się, farmakoterapia może być efektywnie wprowadzana również na początkowym etapie pracy. Niezależnie od decyzji dotyczącej wprowadzenia leczenia, terapia farmakologiczna powinna być zawsze ściśle połączona z modyfikacją behawioralną oraz oparta o prawidłową diagnozę zaburzenia. W celu odpowiedniego dobrania farmakoterapii w przebiegu zaburzeń behawioralnych niezbędna jest szczegółowa wiedza dotycząca mechanizmu działania poszczególnych leków.