Choroby ścięgien u zwierząt stanowią wyzwanie w medycynie weterynaryjnej. Do niedawna zaburzenia te można było diagnozować głównie na podstawie badania ortopedycznego. Urazy ścięgien są obecnie łatwo rozpoznawane, ponieważ pacjenci z tym rodzajem urazów trafiają do lecznicy, wykazując nagłe objawy. Podobnie jak w przypadku urazów i chorób mięśni zaawansowane techniki diagnostyczne, takie jak artroskopia, znacznie zwiększyły naszą wiedzę i zdolność do leczenia chorób ścięgien. W artykule przedstawiono podział tendinopatii z uwagi na źródło jej pochodzenia oraz metody diagnostyczne, które pozwalają na prawidłowe rozpoznanie i wdrożenie leczenia. W artykule opisano przypadek psa rasy bernenski pies pasterski, ktory w dniu badania ortopedycznego wykazywał kulawiznę III stopnia prawej kończyny piersiowej. Po badaniu klinicznym przeprowadzono artroskopię diagnostyczną połączoną z leczeniem.
Autor: Marta Dolska
lek. wet.; Lecznica Weterynaryjna „Morskie Oko”, Warszawa
Zwichnięcie przyśrodkowe rzepki oraz uszkodzenie więzadła krzyżowego doczaszkowego to jedne z najczęstszych przyczyn kulawizny kończyny miednicznej u psów, a szczególnie ras miniaturowych. Istnieją jako osobne jednostki chorobowe, jednakże mogą obejmować jeden staw kolanowy, występując jednocześnie u danego pacjenta. Zwichnięcie rzepki często poprzez przewlekły stan zapalny stawu kolanowego oraz patologiczne naprężenia na więzadle krzyżowym doczaszkowym nierzadko przyczynia się do jego uszkodzenia. Ponadto zwichnięcie rzepki może występować jako komplikacja po wykonanym zabiegu stabilizacji stawu kolanowego. W poniższym artykule zostaną przedstawione techniki wspomagające leczenie zwichnięcia rzepki podczas zabiegu stabilizacji stawu kolanowego metodą TPLO (Tibial Plateau Leveling Osteotomy).