Uraz ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia u psa – diagnostyka i leczenie artroskopowe. Opis przypadku klinicznego

Wstęp

Urazy ścięgien mogą być o wiele poważniejsze niż urazy mięśni, a zdolność do szybkiej regeneracji jest ograniczona. Proces gojenia jest długotrwały i zależy od napływu nowych fibroblastów, aby stworzyć nowy kolagen. Na ten proces ma wpływ prawidłowe ukrwienie. Najważniejszą funkcją, która musi zostać przywrócona, jest wytrzymałość na rozciąganie [1]. W ciągu następnych dwóch tygodni po naprawie ścięgna stopniowo zwiększa ono swoją wytrzymałość, gdy następuje fibroplazja i kolagenizacja. Po sześciu tygodniach ścięgno osiąga 56% swojej pierwotnej wytrzymałości, a po roku wzrasta ona do 79% [2]. Siła osiągnięta po sześciu tygodniach wystarczy, aby wytrzymać ograniczony wysiłek. Nowy kolagen wymaga naprężenia i obciążenia po trzech tygodniach od naprawy w celu uzyskania odpowiedniego ustawienia. Rekonstrukcja chirurgiczna ma na celu przywrócenie normalnej długości ścięgna celem uzyskania maksymalnej wydajności i zapobiega jego wydłużeniu. Gojenie jest procesem długotrwałym. Wystąpienie powikłań skutkuje powrotem do cyklu gojenia i wydłużeniem czasu rekonwalescencji [3].

Tendinopatie ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia 

Zerwanie ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia jest drugim najczęstszym urazem ścięgna u psów. Inne częste problemy, które mogą go dotyczyć, to przemieszczenie bliższej części ścięgna mięśnia dwugłowego oraz uszkodzenie przyczepu bliższego [4, 5]. Przemieszczenie przyśrodkowe następuje po zerwaniu więzadła poprzecznego kości ramiennej – umożliwia ścięgnu przemieszczanie z bruzdy międzyguzkowej. Powstaje przewlekła kulawizna, której diagnoza zależy od zidentyfikowania nieprawidłowego ruchu ścięgna w kierunku przyśrodkowym. Uraz ten występuje najczęściej u psów rasy chart oraz border collie [6]. 
Opisywana tendinopatia jest chorobą występującą niemal wyłącznie u psów. Została podzielona na pierwotną lub wtórną [7]. 
Uważa się, że pierwotna tendinopatia mięśnia dwugłowego ramienia jest wynikiem zapalenia ścięgna początkowego mięśnia w wyniku nadmiernego ruchu lub powtarzającego się urazu. Część ścięgna, która znajduje się na guzku nadpanewkowym, jest obszarem umiarkowanego niedokrwienia, co może predysponować ścięgno do uszkodzenia mechanicznego [8]. 
Tendinopatia wtórna występuje jako odpowiedź na inną chorobę wewnątrzstawową lub uwięźnięcie fragmentu chrząstki pod ścięgnem (np. w przebiegu osteochondrozy głowy kości ramiennej), a także w wyniku ostrego urazu innych ścięgien związanych ze stawem ramiennym [7]. 

Diagnostyka

Nie istnieją predyspozycje rasowe lub płciowe. Najczęściej są to psy w wieku średnim lub starszym, średnich lub dużych ras. Objawy kliniczne są zmienne, bardzo często odnotowuje się kulawiznę kończyny piersiowej nasilającą się po aktywności. Jest ona z obciążeniem, okresowa, postępująca, przewlekła [9]. 
Diagnostyka opiera się na badaniu ortopedycznym poprzez test szufladowy, bezpośrednią palpację okolicy przyczepu bliższego ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia i test zginania stawu ramiennego z jednoczesnym uciskiem w okolicy ścięgna mięśnia dwugłowego. Badania dodatkowe obejmują diagnostykę obrazową (radiografia, artrografia kontrastowa, ultrasonografia, badanie rezonansu magnetycznego oraz badanie artroskopowe). 
Test na ścięgno mięśnia dwugłowego można wykonać poprzez utrzymujący się dłużej nacisk palców na ścięgno w pozycji neutralnej lub jednocześnie, gdy staw ramienny jest zgięty, a staw łokciowy wyprostowany. Zauważalna reakcja bólowa jest uważana za wynik dodatni. 
Kolejnym krokiem diagnostycznym jest test szufladowy, który wywiera bezpośredni nacisk na ścięgno i pochewkę. Staw ramienny podczas badania jest częściowo zgięty, łopatka stabilizowana jedną ręką, a trzon kości ramiennej trzymany drugą ręką. Kość ramienną przesuwa się doczaszkowo, jednocześnie wywierając nacisk na przyczep ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia. Reakcja bólowa świadczy o tym, że błona maziowa jest w stanie zapalnym, a ścięgno jest zmienione.
Przy podejrzeniu tendinopatii wykonuje się standardowe zdjęcia rentgenowskie stawu ramiennego. Zmiany mogą być subtelne, należy identyfikować nieprawidłowości w bruździe międzyguzkowej i czy są obecne mineralizacje w obrębie ścięgna. Artroskopia stawu ramiennego jest obecnie uznawana za najlepszą metodę w diagnostyce tendinopatii początkowego odcinka ścięgna mięśnia dwugłowego.

Leczenie

Najlepsze...