Torbiel pierwotna jest rzadką wadą rozwojową występującą u człowieka, psa, kota i konia. W niniejszym artykule opisano przypadek torbieli pierwotnej jelita prostego u dziewięcioletniego kota rasy Manx, u którego występowały przewlekłe zatwardzenia. W badaniu rektalnym i radiograficznie stwierdzono obecność miękkiego guza dogrzbietowo i bocznie od jelita grubego. Badaniem ultrasonograficznym i w tomografii komputerowej uwidoczniono dobrze odgraniczoną, cienkościenną torbiel, częściowo zamykającą światło kanału miednicy. Torbiel usunięto chirurgicznie z dojścia okołoodbytowego. Nie stwierdzono połączenia torbieli ze ścianą prostnicy. Badanie histopatologiczne potwierdziło postawione podejrzenie torbieli pierwotnej. Po wykonanym zabiegu objawy kliniczne całkowicie ustąpiły.
Autor: Wojciech Atamaniuk
Radiolog, obecnie pracuje w Regionalnym Szpitalu Małych Zwierząt AniCura Bagarmossen, Sztokholm, Regiondjursjukhuset AniCura Bagarmossen. Absolwent Wydziału Medycyny Weterynaryjnej Akademii Rolniczej we Wrocławiu. W latach 1992-2015 asystent, następnie adiunkt Katedry i Kliniki Chirurgii AR we Wrocławiu. Od 2015 r. pracuje w Szpitalu Małych Zwierząt w Jönköping (Szwecja). W latach 1994-1995 półroczny staż naukowy w Klinice Małych Zwierząt Uniwersytetu w Helsinkach. W roku 2001 obronił pracę doktorską pt. „Badania ultrasonograficzne wczesnych regeneratów kostnych owiec operowanych metodą Ilizarowa". Członek towarzystw: Polskiego Towarzystwa Ortopedycznego, Polskiego Towarzystwa Zastosowań Techniki Ilizarowa, Europaean Association of Veterinary Diagnostic Imaging. Doniesienia zagraniczne: Ghent (2004), Neapol (2005), Chalkidiki (2007), Svolvaer (2008), Giessen (2010), Londyn (2011), Cascais (2013) - ongresy EVDI, Buzios (2009) – kongres IVRA, Berlin (2006) - kongres Stowarzyszenia Niemieckich Lekarzy Małych Zwierząt. Autor 45 publikacji krajowych i 9 publikacji zagranicznych. Prywatnie żonaty, hobby – żeglarstwo.
Określenie „rozpoznanie cioci Minnie” pochodzi ze Stanów Zjednoczonych i jest żartobliwym określeniem rozpoznania patognomonicznego, stosowanym głównie przez radiologów. Zwrot ten stał się popularny w latach 90. XX w. za sprawą strony internetowej o takim tytule. Obecnie to określenie stosuje się również w metodologii nauczania klinicznego. W artykule przedstawiono przypadki rozpoznań „cioci Minnie” z własnego archiwum ultrasonografii jamy brzusznej małych zwierząt.
W artykule opisano przypadek dirofilariozy u psa wywołanej D. immitis. U badanego pacjenta stwierdzono patognomiczny obraz zmian w badaniu rentgenowskim i ultrasonograficznym układu sercowo-naczyniowego.