Torbiel pierwotna jelita prostego u kota rasy Manx. Opis przypadku

Torbiel pierwotna przewodu pokarmowego to rzadka anomalia rozwojowa opisywana u człowieka [11–13, 16, 17] i kilku gatunków zwierząt (psy, koty, konie, makaki) [1–10, 14, 15]. Może wystąpić w każdym odcinku przewodu pokarmowego. Zwykle nie jest bezpośrednio związana ze ścianą przewodu pokarmowego, ale występują również cysty pierwotne posiadające współdzieloną błonę mięśniową. 
Klasyfikacja torbieli do grupy torbieli pierwotnych opiera się na badaniu histopatologicznym: nabłonek torbieli przypomina błonę śluzową wybranego odcinka przewodu pokarmowego, a jego ściana ma warstwę mięśni gładkich [12, 17]. 
Opis przypadku torbieli pierwotnej jelita prostego uwzględnia objawy kliniczne, diagnostykę obrazową i laboratoryjną, leczenie operacyjne i badania histopatologiczne. 

Opis przypadku

Kot rasy Manx, kastrowany samiec w wieku 11 lat, trafił pod koniec 2024 r. do Szpitala dla Małych Zwierząt „AniCura Bagarmossen” z powodu nawracających od dziewięciu lat problemów z oddawaniem stolca. 
Według otrzymanej historii leczenia pierwsza wizyta związana z utrudnionym wypróżnianiem była w 2016 r. Kot nie wykazywał chęci do jedzenia, niewiele pił. Początkowo zastosowano jedynie Microlax (McNeil AB) we wlewie doodbytniczym – bez rezultatu. 
W trakcie kolejnej wizyty w badaniu fizykalnym stwierdzono koprostazę oraz obecność miękkiego guza po lewej stronie odbytnicy. Pacjenta przyjęto na leczenie stacjonarne. Wykonano badanie rentgenowskie oraz USG, w którym oprócz silnej koprostazy wykryto mniej więcej trzycentymetrową torbiel wypełnioną płynem po lewej i dogrzbietowej stronie odbytnicy. Wykonano punkcję z pobraniem płynu do badania. W badaniu cytologicznym pobranego materiału stwierdzono obecność dużej ilości komórek, głównie neutrofilów i erytrocytów, a także dużo resztkowego materiału komórkowego. Nie wykryto obecności bakterii w badaniu cytologicznym i posiewie. 
Pacjenta znieczulono, do torbieli z płynem wprowadzono kaniulę o rozmiarze 20 G pod kontrolą USG, opróżniono zawartość torbieli (12 ml gęstego płynu o nieprzyjemnym zapachu), a torbiel przepłukano 10 ml jałowego płynu fizjologicznego. Następnie usunięto dostępną zawartość prostnicy. W usuniętym materiale znaleziono ośmiomilimetrowe, długie i cienkie ciało obce. Po kolejnym wlewie doodbytniczym usunięto następną dostępną część twardych mas kałowych. Na tej podstawie postawiono podejrzenie obecności ropnia w okolicy odbytu, wywołanego penetracją ściany prostnicy ciałem obcym. W leczeniu szpitalnym zastosowano Temgesic (buprenorfina) 0,08 ml, doktacyklinę 1,2 ml oraz płyn Ringera we wlewie dożylnym. Po trzech dniach pacjenta wypisano ze szpitala z zaleceniem podawania doktacykliny i metacamu doustnie. 
Kolejny epizod koprostazy wystąpił w 2020 r. Ponownie stwierdzono w USG obecność torbieli wypełnionej echogennym płynem, wielkości ok. 5 × 2 cm. Zastosowano identyczne leczenie jak poprzednio. Usunięto zawartość torbieli, którą określono jako ropień, torbiel przepłukano roztworem fizjologicznym. Ponownie wykonano cytologię i posiew – nie wykryto bakterii. 
W ciągu kolejnych czterech lat u pacjenta kilkakrotnie stwierdzano koprostazę bez wyjaśnienia jej przyczyny.
W momencie przyjęcia do Szpitala Małych Zwierząt „AniCura Bagarmossen” pacjent od dwóch dni nie oddawał stolca. Był osowiały, kilkakrotnie wymiotował. W trakcie obmacywania i w badaniu rektalnym stwierdzono obecność twardych mas kałowych w okrężnicy oraz miękkiej masy po stronie dogrzbietowej odbytnicy. 
Wykonano zdjęcia rent...