W praktyce weterynaryjnej kastracja psów stanowi jeden z najczęściej wykonywanych zabiegów chirurgicznych, którego głównymi celami są kontrola populacji, modyfikacja niepożądanych zachowań oraz leczenie schorzeń zakaźnych, endokrynologicznych i patologii narządów rozrodczych. Standardowo preferowaną metodą operacyjną jest podejście przedmosznowe (preskrotalne), które ogranicza kontakt z delikatną skórą moszny, co w konsekwencji minimalizuje ryzyko infekcji oraz samouszkodzeń pooperacyjnych.
Alternatywnie stosowana technika cięcia mosznowego (skrotalnego), powszechnie używana u kotów, przeżuwaczy, koni i świń, zyskuje coraz większe uznanie w chirurgii psów. Dane z literatury weterynaryjnej wskazują, że kastracja metodą mosznową jest zarówno bezpieczna, jak i skuteczna, niezależnie od wieku czy rozmiaru pacjenta, a ponadto może oferować istotne korzyści, takie jak skrócenie czasu zabiegu oraz zmniejszenie ryzyka powikłań pooperacyjnych.
Obie metody chirurgiczne wiążą się jednak z możliwością wystąpienia powikłań, takich jak rozejście się rany, obrzęki, krwawienie czy samouszkodzenia. Stopień ich nasilenia może być zróżnicowany – od łagodnych, wymagających jedynie minimalnej interwencji, po poważne przypadki, które wymagają zaawansowanego postępowania weterynaryjnego. Wyniki dotychczasowych badań sugerują, że psy młodsze są mniej podatne na występowanie komplikacji. W związku z tym szczegółowa analiza porównawcza obu technik jest niezbędna w celu określenia ich optymalnego zastosowania w standardach chirurgii weterynaryjnej psów.
Kastracja mosznowa
- Krótszy czas operacji i znieczulenia. Redukcja czasu operacyjnego w porównaniu z metodą preskrotalną, co zmniejsza ryzyko zakażeń miejsca operacyjnego.
- Mniejszy uraz chirurgiczny. Krótsze nacięcie i mniejsze uszkodzenie tkanek dzięki elastyczności skóry moszny. Krótszy czas rekonwalescencji.
- Brak ryzyka podwiązania, przecięcia lub zszycia cewki moczowej.
- Zmniejszone ryzyko samouszkodzenia i powikłań. Rzadsze przypadki urazów spowodowanych przez zwierzęta po zabiegu.
- Zmniejszone ryzyko powstania krwiaka moszny lub surowiczaka (seroma).
Nie zaleca się stosowania cięcia mosznowego w przypadku:
- obustronnego wnętrostwa,
- zmian zapalnych skóry moszny (np. piodermii; zdj. 1),
- urazów lub niedokrwienia tkanek.
Kastracja prz
...Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- Aktualne papierowe wydania kwartalnika wydane przez kolejne 12 miesięcy – 4 numery w roku
- Nieograniczony – przez 365 dni – dostęp online do e-wydań czasopisma
- VIDEOTEKA z materiałami video w jakości 4K z operacji i zabiegów weterynaryjnych.
- ... i wiele więcej!
