Zapalenie gruczołów łojowych jest dermatozą idiopatyczną, w której przebiegu dochodzi do zapalenia, a następnie całkowitego zniszczenia gruczołów łojowych. Choroba jest związana z reakcją autoimmunologiczną skierowaną przeciwko antygenom gruczołów łojowych, natomiast patogeneza nie została do końca wyjaśniona. W przypadku psów rasy akita oraz pudli jest ona uznawana za dermatozę dziedziczną (z autosomalnym recesywnym dziedziczeniem). Zapalenie gruczołów łojowych jest opisywane również u królików, rzadko u kotów, koni oraz ludzi. Zmiany guzowate mogą też być zmianami nowotworowymi o różnym charakterze.
Autor: Remigiusz Cichoń
lek. wet., specjalista chorób psów i kotów; Przychodnia Weterynaryjna DOG, Skarżysko Kamienna
Lekarz weterynarii, specjalista w zakresie chorób psów i kotów. Psycholog zwierząt. Interesuje się behawioryzmem zwierząt i terapią zaburzeń zachowań. Wykładowca, autor programu i kierownik studiów podyplomowych "Psychologia Zwierząt" na Uniwersytecie SWPS w Poznaniu. Członek PSLWMz (Polskie Stowarzyszenie Lekarzy Weterynarii Małych Zwierząt), ESAVS (European School For Advanced Veterinary Studies), PTNW (Polskie Towarzystwo Nauk Weterynaryjnych). Od 2001 roku biegły sądowy z zakresu weterynarii i zachowań zwierząt. Właściciel Przychodni Weterynaryjnej DOG w Skarżysku-Kamiennej.
Przepuklina pępkowa u psów, zarówno wrodzona u szczeniąt, jak i nabyta u starszych osobników, stanowi wyzwanie kliniczne ze względu na defekt w ścianie brzusznej wokół pierścienia pępkowego. Stan ten, mogący mieć charakter zarówno wrodzony, jak i pourazowy, dotyka różnych ras, w tym maltańczyków, owczarków niemieckich i terierów, chociaż nie zidentyfikowano jednoznacznych predyspozycji rasowych. Zazwyczaj przepukliny te są odprowadzalne i stanowią niewielkie ryzyko następowej mechanicznej niedrożności jelit, często są traktowane jako defekt kosmetyczny. Jednakże istnieje znaczne ryzyko uwięźnięcia jelita, co wymaga interwencji chirurgicznej. Zabieg chirurgiczny obejmuje eliptyczne nacięcie w celu uzyskania dostępu do przepukliny, odprowadzenie wystających tkanek i zamknięcie otworu przepukliny szwami wchłanialnymi. Opieka pooperacyjna obejmuje antybiotyki i szczegółowe instrukcje dotyczące rekonwalescencji. Przedstawiono przypadek kliniczny 18-tygodniowego owczarka niemieckiego. Szczegółowo opisano podejście chirurgiczne, czas rekonwalescencji oraz zarządzanie pooperacyjne.
Ropomacicze jest najczęściej występującym schorzeniem narządu rodnego suk. W artykule przedstawiono przypadek kliniczny 6-letniej suki. Macica z nagromadzoną ropą ważyła ponad 8 kg.