Problemy separacyjne objawiają się m.in. nadmierną wokalizacją, niszczeniem przedmiotów czy zaburzeniami zachowań higienicznych. Przyczyny tych zaburzeń mogą być różnorodne – zarówno wynikające z błędów opiekuńczych, jak i cech samego psa lub nieprawidłowości hodowlanych. Diagnoza wymaga przeprowadzenia szczegółowego wywiadu, obserwacji psa oraz oceny jego stanu zdrowia. W niniejszym artykule omówiono znaczenie skutecznego leczenia łączącego terapię behawioralną z odpowiednio dobranymi lekami i suplementami. Proces ten jest zazwyczaj długotrwały i wymaga cierpliwości, stopniowego wprowadzania zmian w rutynie i leczeniu, aby zminimalizować ryzyko nawrotów objawów.
Dział: Medycyna behawioralna
Nie ma wątpliwości, że czynności i zabiegi wykonywane podczas wizyt w gabinecie weterynaryjnym wiążą się z nieprzyjemnościami, a same wizyty odbywają się często w towarzystwie silnych emocji opiekuna. W ciężkich przypadkach, zwierzę można wspomóc farmakologicznie, jednak nic nie zastąpi pracy opiekuna z podopiecznym nad przezwyciężaniem lęków. W niniejszym artykule omówiono możliwości wdrożenia działań mających na celu przyzwyczajenie zwierzęcia do wizyt w gabinecie i kontaktu z lekarzem. Przedstawiono również zalecenia postępowania ze zwierzętami z utrwalonymi złymi skojarzeniami, zwracając także uwagę czy wizyta ma charakter pilny, czy też nie.
Ból to czynnik, który w ogromnym stopniu wpływa na funkcjonowanie zwierząt. Pod jego wpływem zachowanie pacjentów może ulegać istotnym zmianom. I choć zwykło się mówić, że koty ból skutecznie ukrywają, to jednak wprawne oko jest w stanie wyłapać jego symptomy. W artykule wskazano, jak wygląda pozycja bólowa i jak ocenić ból. Przedstawiono także problemy behawioralne, jakie może przejawiać kot, a które są spowodowane chorobą i bólem, oraz to, jak ważna jest edukacja opiekunów, gdyż to od ich obserwacji zmian w behawiorze i rozpoznania bólu zależy szybkość działań podjętych przez lekarza weterynarii, który uśmierzy ból i zacznie proces terapii.
Zaburzenia zachowania są coraz częściej zgłaszanym problemem w gabinetach lekarzy weterynarii. Choć wciąż jest to temat wzbudzający kontrowersje i nie zawsze jest odbierany na poważnie przez lekarzy weterynarii, to jednak warto zwrócić uwagę, iż medycyną behawioralna jest już stałym punktem w weterynarii. W artykule opisano czym jest deprywacja sensoryczna oraz skupiono się na opisie przypadku psa przejawiającego zachowania lękowe.
Zespół zaburzeń poznawczych (ang. cognitive dysfunction syndrome – CDS) lub też zaburzenia funkcji poznawczych kotów (ang. feline cognitive dysfunction – FCD) to grupa wielu dolegliwości kognitywnych wpływających negatywnie na codzienne funkcjonowanie, obserwowana coraz częściej u zwierząt dojrzałych i starszych. Problem ten nie dotyczy jedynie kotów – został on już dawno odnotowany u psów, ale przede wszystkim u ludzi pod postacią demencji, a także choroby Alzheimera. I choć podobieństw jest wiele, to mamy też kilka różnic, z których warto zdać sobie sprawę, podobnie jak z tego, na co zwracać uwagę i jak wspierać takiego pacjenta. W artykule opisano zmiany degeneracyjne występujące w mózgu kotów starszych, a także postępowanie z kotem geriatrycznym. Opisano m.in., jakie zmiany w środowisku wprowadzać, postępowanie dietetyczne oraz zalecaną suplementację.
Zasada „po pierwsze, nie szkodzić” jest fundamentem zarówno w medycynie ludzkiej, jak i weterynaryjnej. Jednakże w kontekście weterynaryjnym często pomija się aspekt psychiczny pacjentów, koncentrując się wyłącznie na zdrowiu fizycznym. Tymczasem zaburzenia behawioralne u zwierząt stają się coraz częściej zgłaszanym problemem w gabinetach weterynaryjnych. W artykule omówiono znaczenie integracji medycyny behawioralnej z tradycyjnymi praktykami weterynaryjnymi oraz podkreślono rolę personelu w minimalizowaniu stresu i traumatycznych doświadczeń u pacjentów. Przedstawiono również praktyczne strategie poprawy komfortu psychicznego zwierząt podczas wizyt lekarskich, co jest kluczowe dla ich zdrowia i dobrostanu.
