W praktyce weterynaryjnej jest wiele metod diagnostycznych stosowanych w chorobach przewodu pokarmowego. Takie badania jak ultrasonografia, radiografia, endoskopia, tomografia komputerowa, rezonans magnetyczny rozszerzają możliwości diagnostyczne w zrozumieniu chorób jamy brzusznej. Niektórzy pacjenci – poza badaniem klinicznym, wywiadem i badaniem krwi – przechodzą szerszą diagnostykę. Mogą mieć wykonane pojedyncze lub wielokrotne badania obrazowe. Ultrasonografia jest najbardziej popularną metodą diagnostyczną, opiera się na wysokich częstotliwościach ultradźwięków generowanych przez sondę, która poprzez komputer uwidacznia obraz naczyń krwionośnych, tkanek i narządów. Zdjęcie rentgenowskie jamy brzusznej to również typowa procedura medyczna, która pozwala na uwidocznienie kształtów i lokalizacji tkanek, narządów w jamie brzusznej. Główne zastosowanie radiografii to także choroby kości, stawów oraz diagnostyka zmian w klatce piersiowej.
Dział: Otwarty dostęp
Pijawka lekarska do życia potrzebuje krwi ssaków. Ma trzy szczęki i ok. 300 ostrych zębów, którymi przecina skórę. Po posiłku zwiększa swoją objętość nawet pięciokrotnie. W naturalnym środowisku jest pod ochroną, ale w lecznicach wykorzystuje się pijawki z hodowli, w których rozmnażają się w sterylnych warunkach. Korzyści ze stosowania pijawek obserwowane są w terapii psów, kotów i koni.
Zastosowanie farmakoterapii jest niezbędne w terapii niektórych zaburzeń behawioralnych. Pomimo tego, że leki są przepisywane zazwyczaj w przypadkach problemów mocno nasilonych i długo utrzymujących się, farmakoterapia może być efektywnie wprowadzana również na początkowym etapie pracy. Niezależnie od decyzji dotyczącej wprowadzenia leczenia, terapia farmakologiczna powinna być zawsze ściśle połączona z modyfikacją behawioralną oraz oparta o prawidłową diagnozę zaburzenia. W celu odpowiedniego dobrania farmakoterapii w przebiegu zaburzeń behawioralnych niezbędna jest szczegółowa wiedza dotycząca mechanizmu działania poszczególnych leków.
Celem artykułu jest wskazanie problemów i konsekwencji związanych ze stosowaniem surowego mięsa w diecie. Przedstawiono diagnozowanie schorzeń, które są wynikiem takiego sposobu żywienia. W artykule autorzy przedstawili najczęstsze powikłania stosowania diety BARF u pacjentów żywionych tym sposobem na podstawie przypadków spotykanych w klinice. Żywienie sposobem BARF nie powinno być stosowane u zwierząt w fazie wzrostu, gdyż może powodować nieodwracalne zmiany skutkujące cierpieniem i upośledzeniem ruchowym do końca życia. Zwierzęta, które karmione są w ten sposób powinny być pod ścisłą kontrolą świadomego lekarza weterynarii, najlepiej specjalisty w żywieniu psów i kotów. Na prawidłowy rozwój zwierząt ma wpływ odpowiednio zbilansowana dieta, a brak znajomości fizjologii oraz potrzeb zwierząt oraz stosowanie diety BARF przez nieświadomego właściciela może odbić się negatywnie na zdrowiu zwierzęcia.
Chłonkopiersie jest rzadkim zaburzeniem polegającym na gromadzeniu się chłonki w jamie opłucnej. Brak zrozumienia etiologii do dziś skutkuje nieefektywnym leczeniem chłonkopiersia. Leczenie chirurgiczne obejmujące podwiązanie przewodu piersiowego, częściową perikardiektomię oraz zniszczenie zbiornika mleczu daje zadowalające efekty terapeutyczne.
Artykuł przedstawia przypadek kota ze zwichnięciem głowy kości udowej. Opisane zostało postępowanie diagnostyczne, obejmujące badania ortopedyczne i radiologiczne. Następnie przedstawiono przebieg resekcji głowy i szyjki kości udowej oraz zalecenia pooperacyjne. Poszczególne etapy diagnostyki i leczenia operacyjnego zilustrowano zdjęciami.